Mevcut ekonominin iyi ya da kötü olması, kripto dünyası insanları tarafından aslında derinlemesine hissedilmiyor.

Herkesin sosyal güvenliğini tartışmaya gerek yok, verileri de incelemeye gerek yok.
Kültürel gerilemeden, yükseliş ve düşüşler gözlemlenebilir.
Açık politikalar, sağlıklı bir ekonomi ve gelişen kültürel endüstri genellikle birlikte kazanç ve birlikte kayıp yaşayan üçlü bir rezonans sistemidir.
Şimdi şarkılar dinlenebilir mi? "Kedi çağırmayı öğrenmekten" "Büyük hedeflere ulaşmaya" kadar estetik bir çöküş yaşandı, dinlemeyi sevdiğim her şey bu hayatta var.
Yetenekli insanların olmadığı söylenemez; ancak, yetenekli yaratıcılar zincirlenmiş bir şekilde dans ediyor. Yazmadan önce, hassas konuları dışarıda bırakmak zorundalar, ardından politik tabulara da dikkat etmeliler ve son olarak da pozitif, uyumlu ve doğru bir tutum sergilemeliler. Bu temkinli yaratım atmosferi, nasıl olağanüstü eserler doğurabilir?
Neden David Tao, JJ Lin, Mayday ve Jay Chou hâlâ konser pazarını yönetiyor? Çünkü günümüzdeki müzik tamamen rezil.

90'lı yılların Çin'ine bakıldığında: dışa açılmanın hızlanması, halkın gelirinin artması, tüketim gücünün güçlenmesi, kültürel tüketime olan talep ve çeşitlilik beklentilerini de beraberinde getirdi, halk içten içe her yılın bir öncekinden daha iyi olacağını düşünüyor.
O kadar çok kural olmadan, ekonomi ve sanatın bir arada geliştiği, cesur ifadelerin ve cesur yeniliklerin olduğu bir dönemdi.
Sanat yaratıcıları, hızla değişen bir toplumla karşı karşıya kaldıklarında, "kahraman çocuklar ve fedakarlık ruhunu" anlatmak yerine bireyi, gerçeği, belirsizliği ve aşkı keşfediyorlar.
İdeal, kaos, vahşi güçler ve çağın fırsatları iç içe geçmiş, Çin çağdaş sanatının en özgür, en derin ve en dinamik dönemini yaratmıştır.
Buna bağlı olarak "Güneşli Günler", "Hayatta Kalmak", "Kralın Son Anları" ortaya çıktı. Jiang Wen, Lou Ye, Jia Zhangke gibi yönetmenler bu dönemde cesur bir şekilde gerçekçi konular denediler. Bu eserler günümüzde hâlâ Douban TOP'ta yer alıyor.
Cui Jian, Dou Wei, Li Zongsheng, Luo Dayou, Beyond gibi müzisyenlerin eserleri piyasayı sarstı, bir çağın yankısını oluşturdu, birçok eser bugün hiçbir şekilde onaylanamaz.
Çin'in GSYİH'sının 1.45 trilyon RMB'den yaklaşık 9.7 trilyon RMB'ye yükselmesiyle birlikte, halkın kişi başına GSYİH'sı iki katına çıktı ve o dönemin eserlerinin "ekonomik yükseliş döneminin güzelliği" taşıdığına hayret ettiler.

Günümüzde her şey güzel gözükse de, sinema gişeleri yükseliyor, müzik verileri patlıyor gibi görünse de, aslında gerilemenin izlerini gizlemek zorlaştı ve uzay yürüyüşü gibi bir duruma dönüştü: ilerliyormuş gibi görünüyor, aslında geri gidiyor.

Gerçek bir dönüm noktası, 2017'dir.
O yıl para politikaları gevşekti, bankalar işlem kayıtlarını kontrol etmiyordu, fon akışı serbestti, özel yatırım hevesi yüksekti, çeşitli fon havuzları birbiri ardına ortaya çıkıyordu.
Konut fiyatları tarihsel zirveye ulaştı, zenginlik illüzyonu doruk noktasına çıktı, kripto dünyası da efsanevi bir boğa piyasasına girdi, blockchain ile zengin olma efsanesi Tencent News'un manşeti oldu.
B站'in yükselişi, halkın cebinde zengin olması ve vatanseverliği, "Wolf Warrior 2" mucizesini ortaya çıkardı.
"Stand-up Show Competition" ve "Çin'de Rap Var" ardı ardına ortaya çıktı, iki yeni pazar açtı ve bir grup profesyoneli zenginleştirdi.
O dönemdeki Çin'de, kültür ve sermaye el ele vererek, yaratıcılık ve platformlar bir araya geldi; özgür ifadeler, paranın katalizörü ve pazarın arzusu, o anda mucizevi bir şekilde hizalandı.
Ancak, yüksek ışık anları, her zaman kısa sürelidir.

2018'den sonra her şey dönmeye başladı.
Sinema ve televizyon denetimi tamamen sıkılaştı, birçok konu kısıtlandı; stand-up gösterileri ve rap programları düzeltme yapılması için zorlandı, yeraltı kültürü yeniden geriledi.
Eğlence dili yavaş yavaş kısıtlanıyor, ifadeler kendilerini kesmeye başlıyor, kripto dünyası en sert kışını yaşıyor, sektörün %70'inin kripto hayalleri Aralık'ta donarak öldü.

Bugüne geldiğimizde, pandeminin ardından geçen birkaç yıl büyük bir ekonomik çöküş yaşandı ve bu kültürel çöküşü hızlandırdı.
Bir zamanlar popüler olan stand-up ve rap şovlarına kimse bakmıyor.
Saldırgan sanat artık geniş çapta alay edilmeye izin verilmiyor, Hip-Hop artık özgürce ifade edilemiyor.
Bu tür bir sansür sisteminde, kültürel gerileme kaçınılmazdır; öncü sanat artık mevcut değildir, topluma ve politikalara göre daha "ilerici" olanlar mutlaka baskı ve yasaklamalarla karşılaşacaktır.

Politikalar sıkı, ekonomik zorluklar belirgin ve biz kripto dünyası çalışanları olarak şanslı sayılırız.
Konut fiyatlarının düşmesi, istihdamın zorlaşması, içe kapanmanın ciddi boyutlara ulaşması, herkesin kendini tehlikede hissetmesine neden oluyor.

Ama neyse ki, elimizde bitcoin var.