İki tür karakter vardır:

Bir grup insan A'dır, gelecekteki 3, 5 veya hatta 10 yıl içinde yapacakları 10 şeyi sürekli dile getirirler, diğerleri her zaman A'nın hava attığını düşünür. Ancak aslında A, vaat ettiği 10 şeyden 8'ini tamamlamakla kalmamış, 80'ini de fazlasıyla gerçekleştirmiştir ve bu işlerin bazıları son derece zordur. Yine de, bu durum başkaları tarafından kabul görmeyecektir çünkü on yıl önce A'yı sorgulayan insanlar, A'nın ne söylediğini çoktan unutmuş ya da A ile olan bağlantılarını kesmişlerdir, bu yüzden gelip tanıklık edemezler.
Bir grup insan B'dir, her zaman başarıyla başardıkları 5 şeyi dillerinden düşürmezler, başkaları buna çok inanır ve hayranlık duyar. Aslında B, arka planda belki de 100 şey yapmış olabilir, sonunda sadece 5 tanesini tamamlamış ve bunlar da büyük bir zorluk içermemiştir. Ancak, bu tür sonradan konuşmalar çok ilgi çekicidir ve hatta kız tavlamak için bile işe yarar; ayrıca akrabaların ve arkadaşların önünde de bir prestij sağlar.
------------------
ayırıcı çizgi
------------------
Hayatta çoğu insan B sınıfındadır, A sınıfı insanlar B sınıfı insanlardan yaklaşık 100 kat daha azdır hatta daha fazla. A sınıfı insanlar başkalarının görüşlerine daha fazla önem verir, ne yazık ki ben de A sınıfı bir insanım. Küçüklüğümden beri ailem tarafından sorgulandım, ailem bana maaşı çok düşük olan bir devlet şirketinde çalışmamı söyledi, bana kazıcı kullanmak veya denizci olmak gibi birçok öneride bulundu, bu beni gerçekten çok üzüyor. Yapacak bir şeyim yoktu, annem küçüklüğümden beri bana bakmadı, bu yüzden şu an ağır hasta ve fakir olsa da benden bir kuruş yardım almayı düşünmedi. Beklemediğim bir şey ise, bir süre önce çalışanımın bile bana sorgulama cesaretini göstermesiydi. Sorgulama bir yana, beni küçümseyen ve vuran insanlara katlanamam, bu yüzden yeni becerilerimi geliştirmek zorunda kaldım, sürekli kötü insanlara intikam alıp adalet sağlamak için uğraştım, süreç çok zorlu olsa da, geç de olsa sonunda geldi.
------------------
ayırıcı çizgi
------------------
Bu küçük yazıyı yazmamın sebebi, son günlerde evde nereden geldiğini bilmediğim birkaç sineğin artması. Kendi yaptığım sinek tuzağı çözümünü hazırladım; bir leğende esmer şeker, bulaşık deterjanı ve su karıştırdım. Birkaç gün geçmeden evdeki sineklerin %99'u öldü, bu çok ilginç. Bu durum bana derin bir ders verdi; sinekler neden diğer sineklerin cesetlerini gördüklerinde, o az miktardaki esmer şeker suyunu yemek için hayatlarını riske atıyorlar? Tek açıklama, zekalarının düşük olması. Bu, beni kandıran insanlarla aynı değil mi? Önlerindeki insanın başına gelenlere rağmen hiç etkilenmeden, aynı şekilde yaşamaya devam ediyorlar. Sineklerden bir farkları var mı? Çünkü o sinekler asla bir sonraki ölecek sinek olabileceklerine inanmazlar.