Katman 2 dönemindeki Likidite insanları enayi yerine koymak sorunları araştırması
Ethereum'un Katman 2 odaklı genişleme stratejisine geçişi ve RaaS gibi araçların ortaya çıkmasıyla birlikte, birçok kamu blok zinciri hızla gelişti. Birçok kuruluş, farklı çıkarları temsil etmek ve daha yüksek değerlemeler aramak için kendi zincirlerini inşa etmek istiyor. Ancak, birçok kamu blok zincirinin ortaya çıkması, ekosistemin gelişiminin kamu blok zincirlerinin hızına yetişmesini zorlaştırıyor ve birçok projenin piyasaya sürüldüğünde başarısız olmasına neden oluyor.
OP Stack sayesinde, bir ticaret platformu kendi Katman 2'sini tanıttı; ZK teknolojisi sayesinde, başka bir ticaret platformu kendi Katman'ını tanıttı; bir şirket kendi zincirini yayınladı, bir iletişim yazılımı şirketi kendi zincirini tanıttı gibi. Bugün, bir zincir inşa etmenin maliyeti ve teknik engelleri büyük ölçüde azaldı, OP Stack üzerine kurulmuş bir zincirin işletim maliyeti aylık yaklaşık 10.000 ABD dolarıdır.
Gelecek, çoklu zincirlerin bir arada var olduğu bir dönem olacaktır. Bu Katman 2 zincirleri, EVM uyumluluğunu tercih ederek etkileşim sağlamayı seçse de, arkasındaki Web2 varlıklarının çok sayıda alt uygulamaya sahip olması nedeniyle, aynı zincir üzerinde uygulama geliştirmek ve fikir birliğine varmakta zorlanmaktadır.
Mevcut çok zincirli ekosistem yeni bir zorluk getiriyor: Likidite ve durumun dağılması. Çok zincir varlığı kaçınılmaz olduğu için, birlikte çalışabilirlik araştırılması ve çözülmesi gereken bir alan. Şu anda birçok likidite çözümü var, örneğin zincir soyutlaması, niyet, Clearing Execution, Native CrossChain, ZKSharding, ancak bunların temel özleri aynıdır.
Kullandığımız sektörde daha çok kabul gören Cake mimarisi ile yukarıdan aşağıya zincirler arası soyutlamanın temel bileşenlerini tanıtacağız:
Uygulama Katmanı(Application Layer)
Bu, kullanıcıların doğrudan etkileşimde bulunduğu katmandır ve aynı zamanda likidite çözümlerinin en soyut katmanıdır, çünkü likidite dönüşümünün ayrıntılarını tamamen gizler. Uygulama katmanında, kullanıcılar ön yüz arayüzü ile etkileşimde bulunur ve mutlaka alt katmandaki likidite dönüşüm mekanizmasını anlamazlar.
İzin Katmanı(Permission Layer)
Uygulama katmanının altında yer alan kullanıcı, cüzdanını dApp'e bağlayarak ve fiyat teklifi talep ederek işlem niyetini karşılar. Buradaki "niyet", kullanıcının beklediği nihai işlem sonucunu ( ifade eder; yani ) çıktısını, işlem için belirli bir yürütme yolunu değil.
Hesap Yönetimi ve Soyutlama (Anahtar Yönetimi ve Hesap Soyutlaması )
Birden fazla zincir ortamının varlığı nedeniyle, her bir zincirin benzersiz hesap yapısını korumak için farklı zincirlere uyum sağlayan bir hesap yönetimi ve soyutlama sistemi gerekmektedir. Örneğin, SUI'nin nesne merkezli hesap sistemi EVM'den tamamen farklıdır. Bazı projeler, zincirler arası uzlaşma oluşturmadan yalnızca mevcut hesap sistemleri arasında güvenilir taahhütler ile güvenilir bir hesap sistemi inşa etmiştir. Diğer projeler, kullanıcılar için çok zincirli hesap cüzdanları oluşturarak soyut yönetimi sağlamış ve bu da kullanıcı deneyimini büyük ölçüde optimize etmiş, UX'in parçalanmasını azaltmıştır. Ancak, Likidite açısından esasen mevcut halka açık zincirleri entegre etmiştir.
Çözüm Katmanı(Solver Katman)
Bu katman, kullanıcıların işlem niyetlerini almak ve gerçekleştirmekten sorumludur. Burada, Solver rolü daha iyi bir kullanıcı deneyimi sunmak için rekabet eder, bu da daha hızlı işlem süreleri ve yürütme hızını içerir. Bu temelin üzerine, niyet bazlı projeler çeşitli niyet odaklı çözümler geliştirmiştir. Bu tür niyetlerin türevleri, belirli kurallar altında kullanıcı niyetlerini gerçekleştirebilen Predicate bileşenleri gibi.
Hesaplama Katmanı(Settlement Layer)
Bu, kullanıcı niyetini gerçekleştirmek için kullanılan ara katman olan katman 2'dir. Likidite ve durum dağıtımı çözümlerinin temel bileşenleri şunlardır:
预言机(Oracle): Diğer zincirlerdeki durum bilgilerini almak için kullanılır.
Önceden onay planı ( Ön Onay ): Çapraz zincir onay süresini kısalt.
Veri kullanılabilirliği ( DA ): Verilerin erişilebilirliğini sağlar.
Ayrıca, zincirler arası likidite, nihai onay ( Nihayet ), Katman 2 kanıtlama mekanizması gibi faktörlerin de dikkate alınması gerekmektedir, böylece çok zincirli sistemin verimli bir şekilde çalışması sağlanır.
Şu anda, piyasada likidite parçalanmasını çözmek için birçok çözüm bulunmaktadır, çok sayıda çözümü inceledikten sonra, esasen bu birkaç yöntem olduğunu gördük:
RaaS merkezli: OP Stack gibi Rollup çözümleri aracılığıyla, OP Stack üzerinde inşa edilen Rollup'ların ortak likidite ve durumunu desteklemek için belirli ortak sıralayıcılar ve çapraz zincir köprüler ekleyerek. Bu, likidite ve durum dağılmasını daha yüksek bir seviyede çözmeyi umuyor. Burada daha belirgin bir ayrıntı, ayrı bir tasarım ortak sıralayıcıdır; bu çözüm daha çok Katman 2'ye yöneliktir ve evrensel bir niteliğe sahip değildir.
Hesap merkezli: Çoklu blockchain protokollerinde işlem imzalamak ve yürütmek için "chain signature" adı verilen bir teknoloji ile desteklenen tam zincir hesap cüzdanı inşa edin. Bu sistemin temel bileşeni, çoklu zincir işlemleri imzalamak için kullanıcıların yerine geçen MPC ağını içerir. Bu çözüm, UX parçalanma sorununu büyük ölçüde çözse de, geliştiriciler için karmaşık bir arka uç uygulaması gerektirir ve esasen likidite ve durum dağılımını çözmez.
Zincir dışı niyet ağı etrafında: yani "Giriş" pasta mimarisindeki Solver Ağı, temel olarak kullanıcıların niyetlerini Solver ağına göndermesidir. Solver bu rolü üstlenerek teklifleri rekabet eder, en iyi tamamlama süresi ve işlem fiyatını sağlar. Bu Solver'lar AI Agent, CEX, Piyasa Yapıcı veya entegre protokoller gibi olabilir. Niyetler teorik olarak her türlü karmaşık çapraz zincir işlemlerini gerçekleştirebilecek olsa da, uygulama aşamasında yeterli likidite Solver'larının desteğine ihtiyaç vardır. Ayrıca, bazı zincir dışı ihtiyaçlarla karşılaşıldığında, Solver'ın dolandırıcılık olasılığı vardır. Dolandırıcılık kanıtı gibi yöntemlerin dahil edilmesi durumunda, Solver Ağı'nın uygulanabilirliği daha da zorlaşacak ve Solver'ı çalıştırma eşiği daha yüksek olacaktır.
Zincir üzerindeki Likidite ağına odaklanma: Bu yön, özellikle zincirler arası likidite sorununu optimize etmeye yöneliktir, ancak diğer zincirlerdeki durumsal dağılım sorununu çözmemektedir. Temel olarak, tüm zincir likiditesini paylaşmak için uygulamaların inşa edileceği bir likidite katmanı oluşturmayı hedeflemektedir.
Zincir üstü uygulamalara odaklanma: Bu tür uygulamalar, yüksek likidite uygulamaları oluşturmak için büyük MM veya üçüncü taraf uygulamalarını entegre ederek çalışır. Bu tür projeler, karmaşık çapraz zincir süreçlerini yönetmeyi gerektirir ve geliştiriciler için son derece yüksek gereksinimler taşır, bu nedenle hacker saldırılarının meydana gelmesi de oldukça kolaydır.
Likidite sorununu çözmek çok önemli bir konudur, finans dünyasında genellikle likidite her şeyi temsil eder. Eğer dağınık olan tüm zincir likiditesini bir araya getiren bir likidite entegrasyon platformu oluşturulabilirse, çok büyük bir potansiyele sahip olacaktır ve biz de birçok farklı çözümü inceledik.
Bu iki sınıflandırmada, pasta yapısına göre, Settlement Layer en atomik çözüm seviyesidir. Bu atomik çözümlerin üzerine, çapraz zincir, oracle, Pre-Confirmation gibi daha soyut bir katman inşa edilmektedir; bunlar Solver Layer, Permission Layer ve Application Layer'dır. Yukarıda sıraladığımız her bir çözüm, farklı yönlerde soyut veya likidite çözümleri inşa etme çabasıyla bu farklı seviyeleri temsil etmekte ve yukarı-aşağı ilişkisi olarak anlaşılabilir. Ancak bu çözümler hala atomik çözüm değildir. Tüm likidite kopukluğu sorunu, birçok karmaşık türev problemi ortaya çıkarmaktadır, bu nedenle birbirleriyle etkileşim açısından çeşitli çözümler türetilmiştir. Ancak özünde, bu bileşenlere bağımlı kalınmaktadır.
Karmaşık ve çok sayıda çözüm sunan bir alan olan çapraz zincir likidite sorununu çözmek, örneğin Layer2 çözümleri, gömülü çapraz zincir mesajları özellikle ERC-7683'ü kullanarak çözülmekte, ayrıca Layer2'nin OP Stack'ini kullanarak paylaşılan Sequencer ile çözümler üretilmektedir. Layer2 bağlamından bağımsız olarak, tüm Layer1'ler de likidite, durum ve kullanıcı deneyimi kopukluğu sorunlarıyla karşı karşıya kalmaktadır. Likiditeye özel uygulamalara odaklanan çözümler olduğu gibi, Solver Network'ün zincir dışı çözümleri de bulunmaktadır ve hatta hesap merkezli çözümler bile vardır; ancak bunlar da Solver gibi zincir dışı rolere dayanmaktadır.
Kapsamlı bir şekilde düşünüldüğünde, çapraz zincir likidite, durum ve kullanıcı deneyimi kopukluğu, tüm blok zinciri endüstrisinin bir sorunu olarak kabul edilmektedir. Daha soyut bir şekilde, zincir soyutlamasına benzer bir yöntemle ele alınması gerekmektedir. Bu, gerçek Web3'ün girişi anlamına gelmektedir; kullanıcı deneyimindeki kopukluğu çözerken, likidite ve durumun entegrasyonu kullanıcıların algılamadığı yerlerde gerçekleştirilmelidir. Entegrasyonun nasıl sağlanacağı ise, zincir dışı Çözücü ağları ve atomik çapraz zincir köprüleri gibi tesislerin kullanımı ile ayrılmaktadır; bu konuların tartışılması gerekmektedir. Genel olarak, gelecekte çoklu zincirlerin olması kaçınılmazdır ve likidite dağınıklığı sorununu çözmek, bir sektörün mutlaka karşılaşacağı bir meseledir. Bu tür bir tam zincir likidite entegrasyonunun geniş bir büyüme potansiyeli vardır ve Web3 çağının yeni bir internet girişinin inşa edilmesine olanak tanıyabilir.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Katman 2 döneminin zorlukları: Çok zincirli ekosistem altında likidite insanları enayi yerine koymak ve çözüm araştırmaları
Katman 2 dönemindeki Likidite insanları enayi yerine koymak sorunları araştırması
Ethereum'un Katman 2 odaklı genişleme stratejisine geçişi ve RaaS gibi araçların ortaya çıkmasıyla birlikte, birçok kamu blok zinciri hızla gelişti. Birçok kuruluş, farklı çıkarları temsil etmek ve daha yüksek değerlemeler aramak için kendi zincirlerini inşa etmek istiyor. Ancak, birçok kamu blok zincirinin ortaya çıkması, ekosistemin gelişiminin kamu blok zincirlerinin hızına yetişmesini zorlaştırıyor ve birçok projenin piyasaya sürüldüğünde başarısız olmasına neden oluyor.
OP Stack sayesinde, bir ticaret platformu kendi Katman 2'sini tanıttı; ZK teknolojisi sayesinde, başka bir ticaret platformu kendi Katman'ını tanıttı; bir şirket kendi zincirini yayınladı, bir iletişim yazılımı şirketi kendi zincirini tanıttı gibi. Bugün, bir zincir inşa etmenin maliyeti ve teknik engelleri büyük ölçüde azaldı, OP Stack üzerine kurulmuş bir zincirin işletim maliyeti aylık yaklaşık 10.000 ABD dolarıdır.
Gelecek, çoklu zincirlerin bir arada var olduğu bir dönem olacaktır. Bu Katman 2 zincirleri, EVM uyumluluğunu tercih ederek etkileşim sağlamayı seçse de, arkasındaki Web2 varlıklarının çok sayıda alt uygulamaya sahip olması nedeniyle, aynı zincir üzerinde uygulama geliştirmek ve fikir birliğine varmakta zorlanmaktadır.
Mevcut çok zincirli ekosistem yeni bir zorluk getiriyor: Likidite ve durumun dağılması. Çok zincir varlığı kaçınılmaz olduğu için, birlikte çalışabilirlik araştırılması ve çözülmesi gereken bir alan. Şu anda birçok likidite çözümü var, örneğin zincir soyutlaması, niyet, Clearing Execution, Native CrossChain, ZKSharding, ancak bunların temel özleri aynıdır.
Kullandığımız sektörde daha çok kabul gören Cake mimarisi ile yukarıdan aşağıya zincirler arası soyutlamanın temel bileşenlerini tanıtacağız:
Uygulama Katmanı(Application Layer)
Bu, kullanıcıların doğrudan etkileşimde bulunduğu katmandır ve aynı zamanda likidite çözümlerinin en soyut katmanıdır, çünkü likidite dönüşümünün ayrıntılarını tamamen gizler. Uygulama katmanında, kullanıcılar ön yüz arayüzü ile etkileşimde bulunur ve mutlaka alt katmandaki likidite dönüşüm mekanizmasını anlamazlar.
İzin Katmanı(Permission Layer)
Uygulama katmanının altında yer alan kullanıcı, cüzdanını dApp'e bağlayarak ve fiyat teklifi talep ederek işlem niyetini karşılar. Buradaki "niyet", kullanıcının beklediği nihai işlem sonucunu ( ifade eder; yani ) çıktısını, işlem için belirli bir yürütme yolunu değil.
Hesap Yönetimi ve Soyutlama (Anahtar Yönetimi ve Hesap Soyutlaması )
Birden fazla zincir ortamının varlığı nedeniyle, her bir zincirin benzersiz hesap yapısını korumak için farklı zincirlere uyum sağlayan bir hesap yönetimi ve soyutlama sistemi gerekmektedir. Örneğin, SUI'nin nesne merkezli hesap sistemi EVM'den tamamen farklıdır. Bazı projeler, zincirler arası uzlaşma oluşturmadan yalnızca mevcut hesap sistemleri arasında güvenilir taahhütler ile güvenilir bir hesap sistemi inşa etmiştir. Diğer projeler, kullanıcılar için çok zincirli hesap cüzdanları oluşturarak soyut yönetimi sağlamış ve bu da kullanıcı deneyimini büyük ölçüde optimize etmiş, UX'in parçalanmasını azaltmıştır. Ancak, Likidite açısından esasen mevcut halka açık zincirleri entegre etmiştir.
Çözüm Katmanı(Solver Katman)
Bu katman, kullanıcıların işlem niyetlerini almak ve gerçekleştirmekten sorumludur. Burada, Solver rolü daha iyi bir kullanıcı deneyimi sunmak için rekabet eder, bu da daha hızlı işlem süreleri ve yürütme hızını içerir. Bu temelin üzerine, niyet bazlı projeler çeşitli niyet odaklı çözümler geliştirmiştir. Bu tür niyetlerin türevleri, belirli kurallar altında kullanıcı niyetlerini gerçekleştirebilen Predicate bileşenleri gibi.
Hesaplama Katmanı(Settlement Layer)
Bu, kullanıcı niyetini gerçekleştirmek için kullanılan ara katman olan katman 2'dir. Likidite ve durum dağıtımı çözümlerinin temel bileşenleri şunlardır:
Ayrıca, zincirler arası likidite, nihai onay ( Nihayet ), Katman 2 kanıtlama mekanizması gibi faktörlerin de dikkate alınması gerekmektedir, böylece çok zincirli sistemin verimli bir şekilde çalışması sağlanır.
Şu anda, piyasada likidite parçalanmasını çözmek için birçok çözüm bulunmaktadır, çok sayıda çözümü inceledikten sonra, esasen bu birkaç yöntem olduğunu gördük:
RaaS merkezli: OP Stack gibi Rollup çözümleri aracılığıyla, OP Stack üzerinde inşa edilen Rollup'ların ortak likidite ve durumunu desteklemek için belirli ortak sıralayıcılar ve çapraz zincir köprüler ekleyerek. Bu, likidite ve durum dağılmasını daha yüksek bir seviyede çözmeyi umuyor. Burada daha belirgin bir ayrıntı, ayrı bir tasarım ortak sıralayıcıdır; bu çözüm daha çok Katman 2'ye yöneliktir ve evrensel bir niteliğe sahip değildir.
Hesap merkezli: Çoklu blockchain protokollerinde işlem imzalamak ve yürütmek için "chain signature" adı verilen bir teknoloji ile desteklenen tam zincir hesap cüzdanı inşa edin. Bu sistemin temel bileşeni, çoklu zincir işlemleri imzalamak için kullanıcıların yerine geçen MPC ağını içerir. Bu çözüm, UX parçalanma sorununu büyük ölçüde çözse de, geliştiriciler için karmaşık bir arka uç uygulaması gerektirir ve esasen likidite ve durum dağılımını çözmez.
Zincir dışı niyet ağı etrafında: yani "Giriş" pasta mimarisindeki Solver Ağı, temel olarak kullanıcıların niyetlerini Solver ağına göndermesidir. Solver bu rolü üstlenerek teklifleri rekabet eder, en iyi tamamlama süresi ve işlem fiyatını sağlar. Bu Solver'lar AI Agent, CEX, Piyasa Yapıcı veya entegre protokoller gibi olabilir. Niyetler teorik olarak her türlü karmaşık çapraz zincir işlemlerini gerçekleştirebilecek olsa da, uygulama aşamasında yeterli likidite Solver'larının desteğine ihtiyaç vardır. Ayrıca, bazı zincir dışı ihtiyaçlarla karşılaşıldığında, Solver'ın dolandırıcılık olasılığı vardır. Dolandırıcılık kanıtı gibi yöntemlerin dahil edilmesi durumunda, Solver Ağı'nın uygulanabilirliği daha da zorlaşacak ve Solver'ı çalıştırma eşiği daha yüksek olacaktır.
Zincir üzerindeki Likidite ağına odaklanma: Bu yön, özellikle zincirler arası likidite sorununu optimize etmeye yöneliktir, ancak diğer zincirlerdeki durumsal dağılım sorununu çözmemektedir. Temel olarak, tüm zincir likiditesini paylaşmak için uygulamaların inşa edileceği bir likidite katmanı oluşturmayı hedeflemektedir.
Zincir üstü uygulamalara odaklanma: Bu tür uygulamalar, yüksek likidite uygulamaları oluşturmak için büyük MM veya üçüncü taraf uygulamalarını entegre ederek çalışır. Bu tür projeler, karmaşık çapraz zincir süreçlerini yönetmeyi gerektirir ve geliştiriciler için son derece yüksek gereksinimler taşır, bu nedenle hacker saldırılarının meydana gelmesi de oldukça kolaydır.
Likidite sorununu çözmek çok önemli bir konudur, finans dünyasında genellikle likidite her şeyi temsil eder. Eğer dağınık olan tüm zincir likiditesini bir araya getiren bir likidite entegrasyon platformu oluşturulabilirse, çok büyük bir potansiyele sahip olacaktır ve biz de birçok farklı çözümü inceledik.
Bu iki sınıflandırmada, pasta yapısına göre, Settlement Layer en atomik çözüm seviyesidir. Bu atomik çözümlerin üzerine, çapraz zincir, oracle, Pre-Confirmation gibi daha soyut bir katman inşa edilmektedir; bunlar Solver Layer, Permission Layer ve Application Layer'dır. Yukarıda sıraladığımız her bir çözüm, farklı yönlerde soyut veya likidite çözümleri inşa etme çabasıyla bu farklı seviyeleri temsil etmekte ve yukarı-aşağı ilişkisi olarak anlaşılabilir. Ancak bu çözümler hala atomik çözüm değildir. Tüm likidite kopukluğu sorunu, birçok karmaşık türev problemi ortaya çıkarmaktadır, bu nedenle birbirleriyle etkileşim açısından çeşitli çözümler türetilmiştir. Ancak özünde, bu bileşenlere bağımlı kalınmaktadır.
Karmaşık ve çok sayıda çözüm sunan bir alan olan çapraz zincir likidite sorununu çözmek, örneğin Layer2 çözümleri, gömülü çapraz zincir mesajları özellikle ERC-7683'ü kullanarak çözülmekte, ayrıca Layer2'nin OP Stack'ini kullanarak paylaşılan Sequencer ile çözümler üretilmektedir. Layer2 bağlamından bağımsız olarak, tüm Layer1'ler de likidite, durum ve kullanıcı deneyimi kopukluğu sorunlarıyla karşı karşıya kalmaktadır. Likiditeye özel uygulamalara odaklanan çözümler olduğu gibi, Solver Network'ün zincir dışı çözümleri de bulunmaktadır ve hatta hesap merkezli çözümler bile vardır; ancak bunlar da Solver gibi zincir dışı rolere dayanmaktadır.
Kapsamlı bir şekilde düşünüldüğünde, çapraz zincir likidite, durum ve kullanıcı deneyimi kopukluğu, tüm blok zinciri endüstrisinin bir sorunu olarak kabul edilmektedir. Daha soyut bir şekilde, zincir soyutlamasına benzer bir yöntemle ele alınması gerekmektedir. Bu, gerçek Web3'ün girişi anlamına gelmektedir; kullanıcı deneyimindeki kopukluğu çözerken, likidite ve durumun entegrasyonu kullanıcıların algılamadığı yerlerde gerçekleştirilmelidir. Entegrasyonun nasıl sağlanacağı ise, zincir dışı Çözücü ağları ve atomik çapraz zincir köprüleri gibi tesislerin kullanımı ile ayrılmaktadır; bu konuların tartışılması gerekmektedir. Genel olarak, gelecekte çoklu zincirlerin olması kaçınılmazdır ve likidite dağınıklığı sorununu çözmek, bir sektörün mutlaka karşılaşacağı bir meseledir. Bu tür bir tam zincir likidite entegrasyonunun geniş bir büyüme potansiyeli vardır ve Web3 çağının yeni bir internet girişinin inşa edilmesine olanak tanıyabilir.