Son zamanlarda, bir itiraf niteliğindeki bir gönderi dikkatimi çekti. Yazar, belirli bir projeyi sürekli takip ettiğini iddia ediyor, sadece bunu açıkça ifade etmediğini söylüyor. Bu tür bir ifade insanı gülümsetmeden edemiyor.

Aslında bu, ifadenin yokluğu değil, ifade etme cesaretinin eksikliğidir. Bunun nedeni, konunun yeterince ilgi ve fikir birliğinden yoksun olmasıdır; bu da yayınlandıktan sonra yeterli takip ve beğeni alacağının garantisini vermez.

Bazı projeler, başkalarının itmesine ihtiyaç duymadan kendi kendine ilerleyen sessiz bir protokol gibidir. Hiç kimse onu tam olarak anlamasa bile, kendi değerini kanıtlayabilir. Bu tür projelerin önemi, başkalarının onayına bağlı değildir.

Bir projeye hâlâ takip etme iddiasında bulunup, aslında hiçbir şey yapmamak, bu tutum geçiştirmekten daha yüzeyseldir. Gerçek takip etme, eylemlerle kendini göstermelidir; en azından herhangi bir açıklama yapmasalar bile, projenin her güncellemesinde aktif olarak yer almalıdırlar.

Samimi takip et ve destek sosyal medya paylaşımlarıyla kanıtlanmak zorunda değildir. Önemli olan, boş sözler yerine gerçek eylemleriniz ve sürekli katılımınızdır. Bu bilgi patlaması çağında, yüzeysel bir onay arayışından çok, maddi katkılara ve samimi katılıma daha fazla odaklanmalıyız.